Archiwa: kabaret — Strona 2 z 3

Czy polski SNL będzie lepszy niż kabarety?

Jak tam? Kto oglądał pierwszy odcinek SNL Polska? Ja nie oglądałem. Po pierwsze zostało mi jeszcze czterdzieści sezonów oryginału. Po drugie nie spodobała mi się koncepcja marketingowa polskiej edycji.

„NIE BAWIĄ CIĘ KABARETY?” Poważnie? SNL reklamuje się hasłem typu „Wizzir nie jest jak inne proszki”? Przypuszczam, że show skierowane jest do młodych, wykształconych ludzi z dużych miast. Natomiast triki typu „Wizzir nie jest jak inne proszki” działają głównie na gospodynie domowe z małych miasteczek. Śmiem twierdzić, że to zakrawa na obrażanie intelektu potencjalnych widzów.

Czytaj dalej

Konferansjer Kabaretowy – Kim Jest?

Na określenie konferansjer kabaretowy natknąłem się przez przypadek. Z ciężkich nudów wpisywałem w Googla słowo „konferansjer” i wyszukiwarka sama zaproponowała mi drugi wyraz. Był nim oczywiście przymiotnik „kabaretowy”. I właśnie w tym momencie zdałem sobie sprawę, że rzeczywiście istnieje taki typ prowadzącego.

Czytaj dalej

Odezwa do kabareciarzy młodych i średniego wieku

Właśnie odkryłem, że tęsknię. Tęsknię za kabaretem przeglądowym. Za kabaretem, który dzieje się na scenie i jest stworzony pod kątem sceny. Za kombinowaniem, za kreatywnością i wolnością. Za tym, że kabarety na festiwalach naprawdę próbują zaskoczyć widza. Tęsknię za tym, że siedzisz na widowni i nie wiesz, z której strony coś Cię jebnie… Czy następny numer będzie pantomimą, nad którą bynajmniej niepantomimiczni wykonawcy pracowali przez ostatnie pół roku? Czy wejdą od tyłu i zaczną skakać pomiędzy rzędami? A może po prostu zagrają dobry numer, bardzo dobry numer, który nie jest potwornie śmieszny i na pewno nie wypadnie dobrze w telewizji, ale cholernie zapada w pamięć… Czytaj dalej „Odezwa do kabareciarzy młodych i średniego wieku”

Komedia Sceniczna w Polsce – garść proroctw oświeconych

Jakiś czas temu ogłosiłem się ekspertem od komedii. Nikt nie zaprzecza, więc chyba faktycznie nim jestem. Zaczynam jednak odczuwać niedosyt i postanowiłem posunąć się o krok dalej. Od dzisiaj jestem jasnowidzem od żartów i zamierzam pisać nie tylko o tym, co było, ale również tym, co będzie. Na przestrzeni kilku najbliższych lat przewiduję następujące zmiany na polskiej estradzie: Czytaj dalej „Komedia Sceniczna w Polsce – garść proroctw oświeconych”

Co kabareciarz słyszy o kabareciarzach?

Chłopak zapada się głęboko w klubowy fotel. Z głośników leci chillout, więc gość się chilluje. Jednocześnie trawi to, co właśnie usłyszał. Z niedowierzaniem drapie się po kopule czapki z daszkiem. To widocznie nie przynosi pożądanych efektów, więc zdejmuje czapkę i drapie się po nagiej już teraz głowie. Gość pracuje jako DJ gdzieś niedaleko. Zaczęliśmy gadać, bo nasze branże są do siebie podobne. Przynajmniej pozornie… Przed chwilą mu powiedziałem, że Kabaret Moralnego Niepokoju ma kilkanaście do dwudziestu występów miesięcznie. I że jego członkowie zarabiają na tym procederze naprawdę duże pieniądze (podałem szacunkowe kwoty, tutaj nimi jednak szastał nie będę…). DJ jest w sporym szoku. Milczy i się czochra. Zaczynam się zastanawiać, czy aby nie dostał jakiejś swędzącej formy wylewu. W końcu się odzywa.

– I oni zawsze z tymi garnkami?

Teraz ja nie dowierzam. Ten tekst nie dochodzi do świadomości od razu. Nie przejmujcie się, za chwilę (prawdopodobnie) załapiecie. Czytaj dalej „Co kabareciarz słyszy o kabareciarzach?”

O czym rozmawiają mało znani kabareciarze w garderobie?

Przychodzimy. Spotykamy się w różnych miejscach, w garderobach dzielonych na „n” części – pomiędzy kilkunastu członków paru różnych kabaretów, albo przy barach w lokalach, które nawet nie mają garderób, bo też po co im, skoro te bary, puby powstawały po to, żeby lać ludziom piwo, a pomysł organizowania imprez artystycznych pojawił się dużo później.

Rzucamy kurtki na wspólny stos, zgodnie odwracamy wzrok, kiedy akurat przebierają się dziewczyny i cieszymy, że mamy garderobę z tymi, których w miarę lubimy, a nie tymi, których nie lubimy prawie wcale. Ktoś od czasu do czasu zażartuje z garderób w w amerykańskich filmach – indywidualnych pokoików z lustrem idiotycznie otoczonym żarówkami.

Czytaj dalej